De Delftse watertoren uit 1896 maakt onderdeel uit van het watertorencomlex, bestaande uit de watertoren, het pompgebouw en de reinwaterkelder waar Kunstcentrum RADIUS momenteel gevestigd is. Dit complex is gelegen op het terrein van de voormalige gemeentelijke begraafplaats (1829-1874), het huidige Kalverbos, en maakt deel uit van het beschermde stadsgezicht van Delft.
Omdat in 1894 de waterleiding naar Delft niet optimaal functioneert wordt er gedacht aan een tweede watertoren, maar dan in de nabijheid van de stad. Mei 1894 vergadert de Delftse gemeenteraad over de bouw van een derde stoomketel in Monster en een watertoren in Delft en reserveert daarvoor f 62.000. Het is de stadsarchitect M.A.C. Hartman die namens NV Delftsche Duinwaterleiding Maatschappij in 1895 de opdracht krijgt de nieuwe toren te ontwerpen. Er wordt besloten de toren te bouwen ten noorden van de Haagpoort, de plek die later het Kalverbos wordt genoemd. Een geschikte locatie, omdat dit voormalige aarden bolwerk hoger ligt dan de omgeving, dicht bij de stad is gesitueerd èn de grond eigendom is van de gemeente. De begraafplaats die er in 1829 was aangelegd, was in 1874 gesloten.
Hartman tekent een sierlijk, negentwintig meter hoge toren in neo-Hollandse renaissancestijl met decoratief metselwerk en een met kantelen omgeven dakterras. Een romantisch baken in de stad, maar uiterst functioneel. De onderbouw van de bakstenen toren loopt taps toe, zodat bovenin een ijzeren reservoir kan worden geplaatst om voldoende waterdruk te leveren. Het reservoir kan 600 m3 water bevatten. Om dit grote gewicht te kunnen dragen wordt een Intzetreservoir toegepast, vernoemd naar de bedenker ervan: de Duitse professor Intze. Het reservoir heeft een dubbel gewelfde bodem, die met de bolle kant naar boven is uitgevoerd en op de gemetselde torenschacht rust.
In december 1895 wordt het reservoir ‘beproefd’. Men test het reservoir door deze vol te laten lopen met 600 ton water: de beproeving verloopt vlekkeloos. In het voorjaar van 1896 is de bouw van de watertoren afgerond. Op donderdag 30 april en vrijdag 1 mei zijn er rondleidingen voor hen die dit interessante werk graag willen bezichtigen. Alle grote Nederlandse kranten (Telegraaf, De Tijd, Het Vaderland, Rotterdamsch Nieuwsblad) zijn lyrisch over de nieuwe watertoren in Delft. In 1921 wordt besloten om niet langer gebruik te maken van het duinwater uit Monster, maar gaat Delft over op water dat via Rotterdam uit de Maas wordt gewonnen. Wanneer in 1972 in Wippolder twee reinwaterkelders van 3.000 m3 worden aangelegd, speelt de watertoren alleen nog een rol als drukregelaar.
In 1996 verliest de watertoren zijn functie. Delftse huishoudens ontvangen hun water uit de watercentrale van Evides. In 2007 wordt de watertoren intern volledig gerenoveerd naar een ontwerp van Rocha Tombal architecten en bestemd als meditatiecentrum. In 2020 wisselt de watertoren van eigenaar en opent Kunstcentrum RADIUS per mei 2022 haar deuren in het pomphuis en de reinwaterkelder, met de watertoren als kantoor en als uitvalsbasis voor educatie- en publieksprogramma's.
